Elke fotograaf heeft wel eens zo’n periode waarin het allemaal even niet zo goed lukt. Je foto’s worden niet zoals je wilt, je bewerkingen willen niet lukken.. Wat je ook doet, je bent gewoon niet tevreden met je eigen werk. Je gaat zelfs twijfelen aan je fotografie skills. Ben je wel echt een goede fotograaf? Is dit wel voor jou weg gelegd?
Hoe meer je er over na denkt, hoe slechter je je gaat voelen en je onzekerheid neemt langzaam je fotografie plezier weg. Een vervelend gevoel, maar ik denk dat het niet erg is om je zo te voelen.
Fotografie is een proces dat nooit eindigt
Fotograaf zijn geen beroep met een duidelijke lijst aan specifieke kwaliteiten die je moet hebben. Het is niet per definitie zo dat je een studie kunt volgen en dat je aan het eind een fantastische fotograaf wordt. Hoe veel je ook studeert en oefent, je kunt nooit álles. Niemand niet.
Ik fotografeer nu dik 10 jaar, en pas 2 jaar terug kwam ik erachter dat er een knopje is dat ‘backbutton focus’ heet en dat je daarmee betere actie foto’s kon maken. Na 10 jaar klooien met onscherpe actie foto’s en veel frustratie ontdekte ik dit knopje pas. Sommige fotografen weten dit na een paar maanden al, het heeft mij 10 jaar gekost om hier achter te komen.
Iedereen blijft leren en iedereen staat op een ander punt in zijn of haar leercurve. Of je nu aan het begin van jouw leercurve staat of al heel wat verder bent, eigenlijk niemand komt ooit helemaal bij het einde. Iedereen volgt een andere lijn.
De een leert heel snel aan het begin en blijft daarna wat hangen. De ander heeft wat meer tijd nodig en verbetert zichzelf op een steady tempo, stapje voor stapje. Geen enkel pad is beter of slechter dan het andere.
Je bent niet de enige
Tenzij je een héle ongelooflijk bizarre rare zeldzame ziekte hebt, ben je eigenlijk nooit de enige op de wereld die ergens mee zit. Hoe gek het ook lijkt, en hoe alleen je je ook voelt, je bent echt nooit de enige. Zéker niet als het om twijfelen aan jezelf gaat. Iedere fotograaf twijfelt wel eens aan zichzelf. Ook die fotografen die publiceren in National Geographic, of die fotografen die duizenden likes hebben. Iedereen voelt zich wel eens onzeker, en in feite klooit iedereen maar wat aan. Je bent dus echt niet de enige bij wie het af en toe niet lukt!
Ik heb nog steeds met regelmaat die momenten. Dan denk ik ‘misschien moet ik het hier maar bij laten’. Er zijn immers zo veel fotografen die beter zijn dan ik, wie zit er op mij te wachten? Dan zwelg ik even een momentje in mijn zelfmedelijden en dan gaat het wel weer. Ik hoef namelijk ook niet de beste van de wereld te zijn, als ik het maar leuk vind en de klanten die mij boeken blij zijn met de resultaten.
Verbeter jezelf in kleine stappen
Als je naar andere fotografen kijkt die je bewonderd, voelt het waarschijnlijk onwaarschijnlijk dat jij ooit ook zulke foto’s zult maken. Toch is het vaak niet zo onwaarschijnlijk!
Je moet echter niet de hele tijd jouw werk vergelijken met dat van hen, omdat je dan zo’n honderd stappen over slaat. Als je je eerste tekenles krijgt, heeft het ook weinig zin je werk te gaan vergelijken met de schilderijen van Rembrandt.
Gebruik het werk van die fotograaf als motivatie. Wat moet jij nog leren om ook zulk soort foto’s te maken? Welke kennis mis je nog? Hoe zou jij jezelf kunnen verbeteren?
Maak een soort stappenplan voor jezelf met welke kennis je graag zou willen vergaren en waar je allemaal nog mee wilt oefenen. Zorg dat je de stapjes klein houdt. ‘Meer leren over back button focus’, of ‘sluitertijd begrijpen’ bijvoorbeeld.
Kijk af en toe eens terug naar waar je vandaan komt
Als je het echt allemaal niet meer ziet zitten, kijk dan eens terug naar je allereerste foto’s die je nam. Waarschijnlijk zul je dan ineens zien hoe ver je al bent gekomen! Elke verbetering, groot of klein, is een verbetering!
Ken je veel fotografen in je omgeving? Vraag hen dan ook hun eerste foto’s eens aan je te laten zien. Dan zul je zien dat iedereen ooit met ‘niks’ begonnen is.
Conclusie
Twijfels heeft iedereen. En twijfels zijn naar, want ze houden je tegen om zelfverzekerd de dingen te doen die je leuk vindt. Ze mogen er wel zijn, want twijfels horen erbij, maar laat het niet de overhand nemen. Je bent niet voor niets fotograaf. Je wordt er blijkbaar heel gelukkig van. Probeer op het plezier te focussen, en gebruik je twijfels om je te motiveren nóg beter te worden.
Wat een mooi blog! Inderdaad. Eens in de zoveel tijd voel ik echt zo’n kluns als ik weer eens loop te klooien aan de rand van het sportveld. Iedereen is blij met de foto’s maar ik zie de dingen die niet goed zijn. De foto’s zijn onscherp of ik heb NET dat actie moment gemist. GGRRRR. Ik heb afgeleerd om groots te denken en maak, zoals jij hierboven schrijft, kleine stapjes. Het terugkijken van je eerdere gemaakte foto’s werkt echt heel motiverend!!