Het liefst laten we de buitenwereld alleen het allerbeste van onszelf zien als fotograaf op onze sociale kanalen. Onze mooiste foto’s, de leukste verhalen en de bijzonderste ervaringen. Daardoor lijken we soms flawless en perfect, maar dat zijn we natuurlijk helemaal niet! Iedereen maakt wel eens hele stomme fouten of zit wel eens te janken na een nare comment of reactie. Vandaag lijkt het me leuk als we in plaats van flawless eens ‘flawsome‘ zijn, en wat over onze eigen flaws vertellen. En natuurlijk ben ik als eerste aan de beurt! Daarom in dit artikel; mijn fotografie flaws!
1. Onscherpe foto’s
Ik heb soms nog steeds moeite om perfect scherpe foto’s te schieten. Vooral bij actie foto’s heb ik hier echt nog vaak last van. Soms is de scherpte nét ernaast en mis ik die echte crispy haarscherpe beelden. Soms beschuldig ik mijn apparatuur, maar stiekem kan je natuurlijk niet veel klagen over een fullframe Canon 6D, dus het moet wel aan mij zelf liggen. Gelukkig heb ik er nog nooit echt belangrijke momenten om gemist, en valt het klanten ook lang niet altijd op, maar tevreden ben ik zelf lang niet altijd.
2. Flitsen krijg ik maar niet onder de knie
Ik heb inmiddels een boek gekocht (een van de enige boeken over flitsen die er is, trouwens) en wilde eigenlijk nog een cursus gaan volgen, want dat flitsen.. Ik kan dat gewoon niet! Ik hou er ook niet van, maar ik had het nodig voor de bruiloften die ik fotografeerde. Na het lezen van dat boek, het bekijken van allerlei tutorials en het vele oefenen kan ik het eigenlijk gewoon nog steeds niet. Inmiddels heb ik me er bij neergelegd en ga ik ook die cursus niet meer doen, want het is niet meer nodig. Dat brengt me op mijn volgend flaw;
3. Ik vind bruiloften fotograferen heel erg pittig
Ik had het zó graag met alle liefde en enthousiasme willen doen, en ik had mijn hele pad al helemaal uitgestippeld. Bruidsfotograaf worden, naar het buitenland voor destination weddings, hele zomers keihard werken; ik was er klaar voor! Dacht ik dan tenminste, want de realiteit viel toch een beetje tegen. Dat wilde ik niet aan mezelf toegeven, want ik had alles wat ik nodig had om het tot een succes te maken: de apparatuur, de boeken, de skills en de prachtige bruidsparen. Alles was eigenlijk perfect, behalve dat ik merkte dat ik na zo’n dag van 14 uur fotograferen niet per se heel gelukkig was, maar eerder helemaal kapot.
Bruiloften zullen altijd speciaal voor mij blijven, als kind was ik er altijd al betoverd door, maar de droom om bruidsfotografe te worden heb ik aan de kant gezet. Hoe graag ik het ook zou willen, het is niet iets waar ik gelukkig van word.
4. Ik raak lensdopjes altijd kwijt
Nu ben ik toch al bijna 10 jaar aan het fotograferen, en nog steeds ben ik vrijwel elke fotoshoot mijn lensdopjes weer kwijt. Je zou toch denken dat je daar na al die tijd wel eens een soort tactiek voor ontwikkeld, maar helaas.
5. Ik ben perfectionistisch
Dat deel van mijn karakter is soms heel onhandig voor een ondernemer, ben ik achter gekomen, haha! Ik ben perfectionistisch en wil alles altijd perfect hebben, ook al is de klant met 30% minder ook al helemaal gelukkig.
Als klanten niet blij zijn met mijn werk vind ik dat ook heel moeilijk, omdat al mijn werk dat ik aflever voelt als een deel van mij zelf, terwijl het in feite natuurlijk maar ‘gewoon’ foto’s zijn. Ik wil het liefst iedereen altijd blij houden, maar in zakelijke situaties gaat dat natuurlijk niet altijd.
6. Mijn ‘instagram-game’ is niet echt ‘on’
Ik heb een paar pogingen gedaan, maar een perfecte, flaweless, Pinterest-perfect instagram feed is gewoon niet voor mij weggelegd. Ik kijk heel bewonderd naar andere Instagrammers die de skills wel hebben om elke foto perfect aan te laten sluiten op alle vorige, maar ik geloof niet dat het er in zit bij mij, haha. Mijn fotografie account is dan nog best heel acceptabel vind ik zelf, maar mijn persoonlijke account is toch meer een gezellige puinhoop dan flawless.
7. Te groot diafragma
Dit ken je vast wel, want fotograferen op een groot diafragma is natuurlijk heerlijk. Mooie scherptediepte, prachtige sfeer.. Maar werk je met een groep en staan er wat mensen op verschillende afstanden, dan is het wel zo handig om je diafragma iets kleiner te zetten, zodat iedereen er scherp op staat. Helaas bedenk ik dat niet altijd op tijd. Je ziet het ook niet op je kleine schermpje dat het niet helemaal scherp is. Dus dat geef ik nog steeds de schuld, haha.
8. Mijn Lightroom catalogus is een slagveld
Mensen die wél op de ‘juiste’ manier met Lightroom werken zullen zich waarschijnlijk dood schrikken als ze zien hoe alles er bij mij uit ziet. Ik maak nooit een back-up van mijn catalogus, verander te pas en te onpas namen van mappen waardoor foto’s zichzelf niet meer kunnen vinden, maak meerdere versies van foto’s die ik dan per ongeluk over elkaar heen op sla, exporteer ze soms op 3 manieren en gooi eens in de zoveel tijd gewoon alles er uit zodat het weer lekker leeg is.
In een poging dit te verbeteren heb ik er ooit een boek over gelezen van Piet van den Eynde, wat overigens een goed boek was, maar het heeft me niet kunnen redden. Ik embrace mijn flawesome catalogus!
Wat zijn jouw fotografie flaws?
Nu ik dit allemaal heb toe gegeven ben ik natuurlijk benieuwd naar jullie!
Wat gaat er bij jou niet altijd goed? Wat lijkt er bij jou perfect maar is dat stiekem eigenlijk niet altijd? Waar schaam jij je soms een beetje voor?
Kortom: wat maakt jou flawsome?
Dit artikel bevat affiliate links.
Wat een leuk stukje, ik herken ze allemaal….pffff
Het stukje over lightroom is heel herkenbaar. Dacht dat het aan mij lag. Ik kan lightroom alleen gebruiken als sorteer- en bewerkprogramma, want verder heb ik er niets aan omdat ik een te warrige werkwijze heb, dus maak ik ook maar nooit een back-up…
Haha nou ja, sommige mensen schijnen het dus echt onwijs handig te vinden, maar ik vind het ook een grote onhandige puinhoop van foto’s. Maar voor bewerken blijft het een heel fijn programma <3
Ik herken mij in verschillende zaken zeker dat van de flitsers … En je hebt ze echt nodig als je ik een kerk fotografeert of in een zaal van een feest waar er zo weinig licht is en toch probeer ik het vaak zonder flitser omdat ik ook het gevoel heb dat ik er niet mee overweg kan …. Dan dat van diafragma te groot in groepen merk ik vaak ook te laat en dan heb ik een halve reeks goed scherp en een halve reeks waar de helft van de groep niet scherp scherp is 😅 voor de rest het lensdopje heb ik al vaak nieuwe moeten voor bestellen 😇😇 en ja mijn instagram Fotoaccount krijg ik nooit naar wens en ik ben even jaloers als jou op die anderen die hun Instagram account wel zo mooi voor elkaar krijgen 😱😱😱 nu ja als we ons best maar doen he … 😁
Haha ben blij dat ik dus niet de enige ben. Heel veel zie ik in me zelf terug.
Diafragma blijft voor mij lastig. Ookal gaat het wel beter zodra ik in de flow zit. Hele dag circuit is veel switchen.
Iso waardes dat ik later denk had ook gewoon minder gekund.
Lensdopjes gelukkig niet. Stop ze meteen in me cameratas.
Insta gebruik ik ook niet voor photografie. Facebook dan weer wel. Werkt veel beter met albums.
Nu is het voor mij ‘maar’ een hobby. Maar toch leuk om te lezen.
Wat een heerlijk en herkenbaar stuk! Ik worstel ook nog altijd met foto’s die naar mijn zin niet scherp genoeg zijn (vooral als het onderwerp/de persoon op grotere afstand van de lens staat en de compositie dus groter is). Anderen vinden me dan te kritisch of zien het niet. Ik fotografeer ook met een 6D dus ik kan de camera ook niet de schuld geven… en, ondanks dat je je eigen Instagram feed misschien niet ‘perfect’ vindt, denk ik dat je hier veel mensen mee inspireert!
Geweldig stuk, geweldig herkenbaar 😂
Eigenlijk alle punten die jij beschrijft.. heb ik ook 😁 ook had ik de canon 6d, waar ik dus nu net vanaf gestapt ben.. ik ben benieuwd.
Dat lensdopje, hilarisch, altijd kwijt!
Leuk om eens de minder goede kanten van fotografen te lezen! Want het is nu eenmaal niet altijd maar perfect!
Nou, we kunnen elkaar een handje geven..dacht dat ik de enige was. Op alle punten zit ik ook te worstelen.
Instagram sporadisch, je kan er niet vanuit je homecomputer op werken en alles moet via de foon geupload worden. Voor de rest een heel statisch gebeuren, onnodig feitelijk. Van Twitter heb ik overigens ook nooit echt het nut gezien om je hele hebben en houwe de buitenwereld in te blazen, bovendien vaak veel gekwakel.
Voor het lensdopje heb ik een methode gevonden wat 99% werkt en dat is dat ik het dopje voortaan standaard in mijn linker broekzak stop. Die gewoonte in mijn kop gespijkerd en zodra het lensdopje niet nodig is met een automatisme in de linker broekzak stoppen. Nu nog voor mijn afstandsbediening en draadloze flitsblok een vaste plek bedenken. Wellicht toch een apart heuptasje waar al die kleine spulletjes in kunnen. Lightroom werk ik nagenoeg niet meer mee vanwege de extra opslagruimte en idem het catalogusprobleem. Daarenboven vind ik het weinig meerwaarde hebben als je in Photoshop met RAW en JPG conversie aan de gang gaat.
Bruiloften en communies had ik al afgezworen vanwege de enorme prestatie die je ervoor moet leveren. Ik ben niet lui maar de waardering is echt onder de maat. Echter bij een laatste groot feest had een vriend mij toch weten over te halen om mee te shooten. Hij zou alles filmen en ik fotograferen. Dus er komt 2 man bij je binnen van smorgens 8 uur tot snachts 12 uur (feest savonds moest er ook op). Er stond een buffet met een tafel van wel 30 meter lang, van kaviaar tot uitgebreid indisch eten en de drank was niet op te krijgen. Ze laten 3 top-artiesten optreden waarvan de goedkoopste 2000 euro kostte, een TV artiest en toen de pret was afgelopen begon men al binnen een week te zeuren of de reportage EN de film al klaar was. Mijn vriend maakte nog een fout door per ongeluk een gedeelte film te wissen op zijn stick omdat ie na afloop even snel wilde kijken of de opname’s wel gelukt waren. Met veel gepruts kon ik de originele files terug toveren…wat een opluchting, maar ook wat een werk. Film monteren, muziek eronder etc. Fotoreportage sorteren bewerken, verscherpen etc. Kortom best een giga-klus met zoveel materiaal en verschillende camera’s. Het resultaat mocht er wezen al zeiden we dat van onszelf. Toen wilde meneer de originele opnamen hebben en ook alle mislukte foto’s. Met ogen groot van verbazing zei ik tegen mijn vriend “Daar begin ik niet aan”. Wat is daar nou de reden voor? We hebben gezegd dat de mislukte opnamen er niet meer waren (ze waren immers mislukt) en dat de originele opnamen er ook niet meer waren omdat alle foto’s en video’s gesorteerd en bewerkt waren, dus ook niet meer nodig. Zelf had ik al een voorgevoel dat het fout zou aflopen maar als je eenmaal bent aangekomen en je gaat aan de klus beginnen trek je je niet meer zo gauw terug. Zeker niet als je zag wat soort volk het was waar ik niet te diep op zal ingaan maar waar de categorie Flodder, Tokkies en Motorclub niks bij zijn. Dus dan krabbel je je al achter je oren met de stille vraag “Als dat maar goed afloopt” Zelfs hield ik al rekening met het bekende feit dat onder die groep lieden vaak tijdens de avond vechtpartijen kunnen uitbreken. Gelukkig gebeurde het niet maar voelde wel spanning in het publiek en was er op beducht. Dat werkt al niet prettig. Nou toen had ik het wel helemaal gezien dat dit mijn laatste reportage zou worden en je raadt het al …de rekening werd en is nooit betaald, maar mijn vriend moest wel de foto’s en film verstrekken want ze wisten wel waar die woonde zoals ze dat altijd zo plastisch uitdrukken.
Voor de rest vind ik fotograferen nog steeds erg leuk en ik bepaal zelf mijn tempo en mensen die IK wil fotograferen. Ik moet zeggen dat mijn leven een stuk rustiger is geworden. Ook alle vriendendiensten zijn verleden tijd want men denkt heden ten dage toch nog steeds dat het peanuts is om goede foto’s te maken, want ik heb immers toch zelf een leuke I-phone? Iedereen kan fotograferen da’s geen kunst.
Heerlijk stukje Marit. Je doet je naam (bijna) eer aan.
Mij overkomt het steeds dat ik de lucht niet zo mooi vind als hij echt was en dan denk :
Stom, dat moest toch met spotmeting.
Maar je tutorials op YouTube zijn geweldig. Het zonnetje: wat een idee….
Als het zo’n weer is als nu doe ik bijna niets anders dan steeds weer een opzoeken en genieten.
Toveren met Photoshop. Zo leuk. Dank je wel. Ga vooral door….
I wanted to say I appreciate you providing these details, you”re doing a fantastic job with the site Here is my web page: online psychic